Noordhollands Dagblad 24-04-2014
De omver gegooide bloembak op de Walandweg op Marken. Foto HDC Media
MARKEN - Henk Zeeman en Jaap Boes van de Eilandraad hebben de vurige wens dat veel Markers via de enquête de kans grijpen om mee te praten over belangrijke zaken. ,,Die kans grijpen ze niet altijd’’, zeggen zij. ,,Dat hebben we gemerkt sinds de Eilandraad een paar jaar geleden nieuw leven ingeblazen is.''
,,Mensen denken vaak dat dingen vóór hen besloten worden en dat de gemeente toch niet naar ze luistert. Of ze nemen te weinig tijd en moeite om zich in een onderwerp te verdiepen en zien pas dat er iets is besloten als er fysiek in hun omgeving iets verandert.’’
,,Meestal ben je dan te laat om nog mee te kunnen praten. Dat is jammer. En hoewel mensen soms de indruk hebben dat de gemeente toch niet naar ze luistert, is dat niet waar. Er zijn genoeg voorbeelden die dat aantonen. Neem de dreigende sluiting van de peuterspeelzaal en de bibliotheek. Of de tijdelijke jongerenwoningen aan de Hoogkamplaan en het project dijkversterking, waarin we een serieuze gesprekspartner zijn. Allemaal onderwerpen waarbij we als Eilandraad, en dus als Markers, iets hebben bereikt.’’
,,Voor nog veel meer zaken die in de toekomst belangrijk worden, willen we datzelfde bereiken. Daarom is het zo belangrijk dat mensen meedoen aan de enquête. Dat is dé manier om nu nog aan de knoppen te kunnen zitten.’’
Aan overtuigingskracht lijkt het Zeeman en Boes niet te ontbreken, maar de vraag is of de boodschap ook echt overkomt bij de Markers. Bij veel wel, is de overtuiging van de Eilandraad, maar soms blijkt ook veel moeite tevergeefs. Zoals afgelopen weekend. Om het aantal illegale doorrijders op het eiland te beperken en de snelheid van het verkeer te temperen, werd op de Walandweg, meteen na de lus, een wegversmalling gecreëerd in de vorm van twee robuuste bloembakken aan weerszijden van de weg. Ze hebben er amper een dag gestaan: in de nacht van vrijdag op zaterdag zijn ze met brute kracht omgegooid en in de berm geschoven.
Jaap Boes: ,,Eerlijk gezegd zakt op zo’n moment wel even de moed in je schoenen en schiet de gedachte door je hoofd: ‘Ik stop ermee.’ Over de maatregelen rondom de herinrichting van het parkeerterrein en het beperken van het aantal doorrijders hebben we ons echt suf gecommuniceerd. Iedereen kon weten welke maatregelen de gemeente in overleg met de Eilandraad zou treffen, en waarom. Als dan zoiets gebeurt, is dat voor mij een uiting dat iemand zich totaal niet verdiept heeft in een onderwerp en zijn persoonlijke belang boven het algemeen belang stelt. Dat vind ik triest.’’